Tibbin Eynşteyni belə deyirdi…

İnanırdım ki, öləcəyəm və bir gün özümə dedim: “Bu, deyəsən, başıma gələcəklərin ən ağırıdır. Amma mən buna müxtəlif cür yanaşa bilərəm: ya növbəsini gözləyən miskin bir ölümə namizəd kimi səfil-sərgərdan dolaşmalı, bir il ağlayıb-sızlamalıyam, ya da həyatdan mümkün olan hər şeyi -sirəsini sıxıb çıxarmalıyam. Mən ikinci yolu seçdim. Çünki mən mübarizəm və xərçəng mənim həyatımın ən nəhəng döyüşü oldu. Onu məni son sınağa çəkən- tab gətirib-gətirməyəcəyimi sınayan təbii eksperiment kimi qəbul etdim. İndi budur, qəribə bir şey baş verdi. İl keçdi, sonra daha biri. Üçüncüsü… Və məlum oldu ki, mən xoşbəxt istisnayammış.

Hans Selye

(Visited 30 times, 1 visits today)

Bir cavab yazın

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir